Контекст: Ганна Прыёмка (Мінск) Сяброўцы Дзе ты страчала, цябе няма, Дзе ты жыла, больш не жывеш, Адна каліна ірдзіць ля вакна, І з весніц адчыненых не пазавеш
Контекст: На аксамітным небе ўжо зорачкі тухнуць, Вецер на двары з апалым лісцем забаўляецца, Шэптам Матроне памолішся – і ножкі патупаюць, Дзякуй, Божаньку, новы дзень пачынаецца! Ганна Прыёмка, г
Контекст: Ганна Прыёмка (Мінск) Ранічка Ранічка снежная, ранічка зімняя, Як жа цябе я люблю! Хоць ты халодная, хоць ты пахмурная, Вельмі табой даражу
Контекст: Ганна Прыёмка (Мінск) Мае вершы Мае вершы – то птушачкі-дзіва, Ім бы крылы расправіць паспець, Праслаўляць Беларусь бы, радзіму, Ім бы толькі паспець узляцець… Адчыняюць туды яны дзверы, Дзе пануе даброта і шчырасць, Заклікаюць не жыць у бязвер’і, Лёд душы растапляюць, няміласць
Контекст: І самае галоўнае – усё залежыць ад сілы волі і ахвоты жыць далей…» Ганна Прыёмка, г
Контекст: Ганна Прыёмка (Мінск) Сляпое каханне Шкада, патрачаны гады На непатрэбнае каханне
Контекст: Ахоўнік у дарозе, да счасця – ключы, Радзімы прытулак – Баранавічы! Да цябе назаўжды я душою прырос, Другая радзіма, жыцця майго – лес , На зыходзе з жыцця, у развітанне ўскрычы: Навек мая памяць – Баранавічы! Ганна Прыёмка (Мінск) *** Гой ты, край мой любы! Гой ты, край мой родны! Дожджыкам цалуеш твар і мае губы, Ветрыкам прычэсваеш валасы лагодна
Контекст: Время, как награда, А бывает просто Уже не надо… Ганна Прыемка (Мінск) Нелюбимая Я постигла и ты постиг, Что счастлив будешь не со мною
Контекст: Стихи 117 Ганна ПрыёмкаГанна Прыёмка, г
