Контекст: У Веры Аркадзьеўны пяцёра дзяцей, трое з якіх засталіся на Язненшчыне, тут працуюць, выхоўваюць малых

Контекст: І шмат радасці ў тым жыцці было Бадай, самай гаваркой з усіх ветахмоўскіх Калягаў аказалася Вера Аркадзьеўна, якую сустрэлі на выхадзе з дому: вось-вось павінна была прыехаць у вёсачку аўталаўка; У адказ на заўвагу-камплімент, што дом і падворак дагледжаны, як у маладых, Вера Аркадзьеўна ажыўляецца: – А ведаеце, да нас і сацработнік не прыходзіць, самі яшчэ даём рады; Вера Аркадзьеўна навакольны свет і сённяшняе жыццё ўспрымае сонечна, кажа, пакуль сякое-такое здароўе трымаецца, жыві ды радуйся, усе падставы для гэтага ёсць; Вера Аркадзьеўна свята верыць, што жыццё на сяле павінна адрадзіцца, кажа, вунь колькі гараджан дачы купляюць, а калі на пенсію выходзяць, дык увогуле жывуць у вёсках пастаянна

Контекст: Ладзілі свята таксама на традыцыйным месцы – на панадворку Веры Аркадзьеўны і Віталя Васільевіча Калягаў

Контекст: Кошт шчасця сялянкі Вера Аркадзьеўна пакуль родную вёску пакідаць не збіраецца