Контекст: – Мо хіба Маня возьме, – выказалася Валя Барынкевіч, – бо яны ж гэдак сябравалі! Бывала, Казімір Антонавіч памагаў Мані ў гаспадарчых справах; Колькі ж было радасці ў Мані, колькі гордасці! – Мой Андрэйка, бабачкі, будзе мець добрую спецыяльнасць, – казала суседкам, – а я яму ў гэтым памагу, бо сынок жа! – Святая! – мовіла аднойчы Валя Барынкевіч