Контекст: ) Люба Васількова прыпамінае, што аднойчы ледзь не дайшло і да самасуду, калі колішні партызан з недалёкай Падстарыні Бобік (такое меў прозвішча) на вяселлі ў Борках прызнаўся, што «Марышку, так па-вулічнаму звалі маю маму, ён сваёй рукою палажыў

Контекст: Свой уклад унеслі і пяцікласнікі Мілана П я т р о в і ч , Паліна Войніч, Люба Васільева