Контекст: І паглядзела захоплена-зайздросліва: – Цёця Таня, у вас сёння свята? – Ды не… Чаму ты так вырашыла? – сумелася Таццяна: адкуль гэтае дзяўчо ведае пра гэтую, такую патаемную для яе дату? – Не падманвайце, я ведаю! Дзядзя Юра ішоў… – Веранічка асеклася на паўслове, нібы ўспомніла, што гаварыць тое, аб чым ужо пачала, нельга, загадкава ўсміхнулася і пабегла