Контекст: А яшчэ Уладзімір Ягоўдзік, Адам Глобус, кожная эсэістычная публікацыя якіх пра майстроў выяўленчага мастацтва — магчымасць зазірнуць у бяс- концы свет жывапісу… У паэзіі Віктар Шніп як той адзінец, што прысеў на сонечнай лясной паляне і ўзіраецца ў святло Леа- ніда Шчамялёва, Барыса Аракчэева, Івана Міско, Уладзіміра Васюка, Віктара Барабанцава, Валянціна Губарава, Алеся Квяткоўскага, Уладзіміра Пракапцова… «у майстэрні жывуць фарбы // і калі цябе няма сярод іх // яны самі ствараюць свет // прыгожы і страшны // вясёлы і сумны // каляровы і шэры // і чым ты даўжэй не вяртаешся // тым больш фантазіруюць фарбы // і кожная лічыць // што яна самая галоўная // як нядаўна для іх быў ты // аднойчы ты не вернешся зусім // і фарбы памруць таксама // але толькі на міг // пакуль не ўзыдзе сонца // з цюбіка небакраю» («У май- стэрні Алеся Квяткоўскага (н

Контекст: І толькі я адчыніў дзверы на вуліцу, як пачуліся гучныя воплескі і ў неба ўзляцела куча рознакаляровых балонікаў, нібыта ветрам быў падхоплены пчаліны рой з карціны Алеся Квяткоўскага… Побач з майстэрняй мастака ў двары выпускнікі развітваліся са школай… З кнігі Віктара Шніпа “Пугачоўскі цырульнік

Контекст: Гэта Анастасія Тоўстая, Дзіяна Вайтовіч, Уладзіслаў Мароз, Алеся Квяткоўская, Алеся Хоміч, Лізавета Бондар