Контекст: Парады СПЕЦЫЯЛІСТА Смяяцца Не Грэх Ах, гэты Інтэрнэт! Тамара Львоўна, дзеўчына ў гадах, Ў трамваі без настрою трэслася – з работы; Тамара Львоўна, дзеўчына ў гадах, Сказала гучна, але ўсё ж спакойна: – Напіўся, дык паводзь сябе прыстойна! Ну і манеры! А яшчэ ў ачках… Іван Сцяпанавіч ажно застыў З такога непрыкрытага цынізму; Ды ачмурэлая ад паху часнаку Тамара Львоўна – розум памуціла – Са ўсёй сваёй дзявочай сілы – Хрась! – Ваню парасонам па баку; Тамара Львоўна разгубілася: – Ты… ты… І слоў патрэбных штось не падабрала, Дык лакам для валос папалівала Нахабніка за гэткі негатыў; Іван Сцяпанавіч і з ім Тамара Львоўна, Канфліктам стомлены фізічна і духоўна, Пакінулі пусты ужо салон; Загуў Іван Сцяпанавіч чмялём: – Як прад жанчынаю з’явіцца мне Ў разбітых акулярах, пінжаку у плямах? – Вам на які паверх? Чацвёрты? Мне таксама… Іван Сцяпаныч, Вы?! Я, мусібыць, у сне… Ой, божачка! Няхай бы лепш быў сон… – Тамара Львоўна! Вы?! Во, блін, засада! Вы мне… таго… даруйце, гаду, Што аб мяне зламалі парасон