Контекст: Сястра Аня са слязамі крыкнула мне: «Усіх забралі, усіх! Запомні гэты дзень! Адпомсці!» Адзін з паліцаяў вырашыў праявіць да мяне «добрыя пачуцці» і стаў адрываць мае рукі ад кузава, гаворачы: «Шалёная, адыдзі, табе жыць надаела?» Сэнс гэтых слоў я зразумела пазней, калі следам за машынамі пабегла да турмы, якая паглынула маіх сясцёр з маленькімі дзецьмі на руках, старых жанчын Сцефаніду і Марыю Гарбуновых, маладых жанчын Ганну і Ніну Габа, Соф’ю Каплан і іншых