Контекст: Старэйшым жыхарам аграгарадка Уладзіміру Кірылавічу Трапашкіну – 85, Лідзіі Міхайлаўне Высоцкай – 87, Галіне Сямёнаўне Яўсеенка і Надзеі Рыгораўне Лебедзевай – 88, Веры Трафімаўне Шолахавай – 89

Контекст: 8-9 Муж і жонка Рыгор Яфімавіч і Вера Трафімаўна СіНьКЕВіч з райцэнтра 60 гадоў разам– І хто такую недарэчнасць выдумаў, што ў маі вяселлі не святкуюць, бо век маецца будзеш? – з усмешкай здзіўляецца не па гадах малажавая Вера Трафімаўна, – гэта ўсё людскія забабоны; Гэта, зразумела, неверагодная лічба, але менавіта столькі пражылі разам Рыгор Яфімавіч і Вера Трафімаўна Сінькевічы; Колькі вынесла яе на сваіх плячах, Вера Трафімаўна і не злічыць; На прысядзібным участку ў Веры Трафімаўны не знойдзеш ні травіны; – Старыя людзі заўсёды прыслухоўваліся, прыглядаліся і раілі маладым, як трэба рабіць,– з лагоднай усмешкай на твары распавядала Вера Трафімаўна; Не прыпамінае Вера Трафімаўна ніводнага выпадка за ўсё жыццё, каб яе муж пакрыўдзіў ці наогул голас павысіў на яе альбо дзяцей; – Дзякуй Богу, добры гаспадар мне трапіўся,– з удзячнасцю да лёсу кажа Вера Трафімаўна; Ох, і сумавала першы час Вера Трафімаўна па сваёй ранейшай хаце! Душа пакою не знаходзіла; Але, як ніколі, Веры Трафімаўне цяжка апошнія тры гады; Для нашчадкаў Рыгор Яфімавіч і Вера Трафімаўна – эталон сумеснага жыцця, дабра і павагі; Берагчы свае сем’і для дзяцей і ўнукаў – святы абавязак, як і берагчы ўзаемныя пачуцці, такія, як у Рыгора Яфімавіча і Веры Трафімаўны

Контекст: Вядучымі настаўнікамі былі Роза Рыгораўна Берднікава, Вера Трафімаўна Міхнюк, Сцепаніда Міхайлаўна Міраноўская

Контекст: Працуе тут і санітарка – Вера Трафімаўна Межань, якая заўсёды падтрымае прысутных добрым словам