Контекст: – Мерапрыемства плануецца прымеркаваць да 90-годдзя з дня нараджэння нашага земляка, літаратуразнаўцы, гісторыка і пісьменніка Адама Мальдзіса, які нядаўна пайшоў з жыцця, – адзначыў намеснік старшыні райвыканкама Генадзь Бычко
Контекст: У спісе ўзнагароджаных бачым імёны Васіля Быкава і Ніла Гілевіча, Максіма Танка і Янкі Брыля, Уладзіміра Мулявіна і Міколы Ермаловіча, Алеся Белакоза і Адама Мальдзіса, Міхася Ткачова і Аляксея Марачкіна… Уяўляеце, у адным шэрагу Быкаў з Гілевічам і… Прыдыбайла
Контекст: Наше Наше наследие Дыялогавая пляцоўка: праект Канстытуцыі Светлай памяці славутага земляка Адама Мальдзіса НовыШлях у літаратуру мне адкрыў Мальдзіс Прачытаўшы нататкі Адама Мальдзіса «Літаратурная рунь Астравеччыны» («Астравецкая праўда» за 22 красавіка 1980 года; Многім беларусам замежжа, у тым ліку і мне, было радасна, што нам знайшлося месца ў кнізе «Сузор'е беларускага памежжа», старшынёй рэдкалегіі якой быў Адам Мальдзіс; Светлая памяць светламу, тале навітаму Чалавеку, рупліўцу на ніве беларускай гісторыі і культуры! Край ДАРАГІ Адаму Мальдзісу Свяціцца наш край дарагі: Тут сонца над ім, нібы німб, І поўня над ім, нібы німб, Тут зёлкі растуць ад тугі, Тут нашы жывуць карані І б’е дабрыня з глыбіні… Зноў туліць нас край дарагі, Чырвоны рабінавы кут, Дзяцінства лугі-берагі, Юнацтва лясы-верасы; Вясна сярод восені тут – Чуваць салаўёў галасы…* «Астравеччына – край дарагі» і «Восень сярод вясны» – назвы кніг Адама Мальдзіса; Няўрымслівы асветнік, сейбіт, Душы вялікай чалавек, Пасланы Беларусі небам – Такі раджаецца раз у век – так некалі напісала пра Адама Мальдзіса настаўнік Падольскай школы светлай памяці Людміла Валадзько; Людміла Рублеўская некалі напісала: «Адам Мальдзіс – чалавек еўрапейскай культуры… Літва, Польшча, Украіна, Чэхія, Італія, Амерыка… Але найперш ён – беларус; А мы, стварыўшы музей у Гудагайскай сярэдняй школе, дзе цэлы раздзел прысвечаны Адаму Мальдзісу, хацелі, каб прыклад жыцця чалавека, які, безумоўна, стане часткай гісторыі нашай краіны, быў адным з арыенціраў для дзяцей і моладзі; Адам Мальдзіс вярнуўся на радзіму; Назаўжды… З усіх дарог, з усіх вандровак Адам Мальдзіс імкнуўся дамоў, на Астравеччыну; Пачалося яно з пахавальнай імшы, якая прайшла ў Мінску ў касцёле Святых Сымона і Алены і на якую сабралася мноства людзей, якія ведалі Адама Мальдзіса, паважалі, любілі, вучыліся ў яго; – Думаю, будзе правільна, калі адну з вуліц Астраўца мы назавём імем Адама Мальдзіса; Светлай памяці славутага земляка …Напэўна, у той дзень у мінскім касцёле, на могілках у Задворніках ці ў цішы асабістай кватэры многія ўспаміналі Адама Мальдзіса – кожны свайго; Адам Мальдзіс будзе жыць з намі, вучыць нас, дапамагаць нам да той пары, пакуль мы захочам прымаць і карыстацца яго навукай, парадамі, дапамогай; Адаму Мальдзісу Няўрымслівы асветнік-сейбіт, Душы вялікай Чалавек, Пасланы Беларусі небам, Такі раджаецца раз у век
Контекст: Адам Мальдзіс нарадзіўся 7 жніўня 1932 года ў вёсцы Расолы тагачаснага Ашмянскага павета; Неацэнныя заслугі Адама Мальдзіса перад Беларуссю; Памяці Адама МАЛЬДЗІСА Астравецкі раённы савет Беларускага грамадскага аб’яднання ветэранаў глыбока смуткуе з выпадку смерці доктара філалагічных навук, прафесара, ураджэнца Астравецкага раёна Адама Іосіфавіча МАЛЬДЗІСА і выказвае спачуванне яго родным і блізкім
Контекст: Як здарыўся той візіт, апісаў у сваёй кнізе "Беларускія скарбы за мяжой" гісторык Адам Мальдзіс
Контекст: Беларускі пісьменнік, літаратуразнавец і даследчык Адам Мальдзіс з захапленнем прачытаў зборнік польскіх вершаў Зофіі Ільінскай "Віхуры ў збожжы", выдадзены за Ла-Маншам у 1970 годзе і перасланы аўтаркай у беларускую вёску ў Фінчлі, у бібліятэку імя Францыска Скарыны
Контекст: У сваім артыкуле Адам Мальдзіс расказвае, што ў 1935 годзе Уладас Дрэма ўступіў у Камуністычную партыю Заходняй Беларусі, якая тады знаходзілася на нелегальным становішчы, але ўсяляк садзейнічала аб’яднанню дзвюх частак Беларусі; Рыхтуючы публікацыі для «Астравецкай праўды» ў 1974 годзе, Адам Мальдзіс не мог ведаць, што праз 20 гадоў ніхто не будзе ўспамінаць пра падпольную дзейнасць у радах Кпзб вядомага мастацтвазнаўцы – але ў 1992 годзе яго ўзнагародзяць Нацыянальнай прэміяй ў галіне культуры і мастацтва, прысвояць ганаровае званне доктара Вільнюскай мастацкай акадэміі і ганаровага грамадзяніна Вільнюса; Пра чатырох нашых землякоў, чые імёны ўвайшлі ў трохтомную «Малую літоўскую савецкую энцыклапедыю», у 1974 годзе на старонках «Астравецкай праўды» расказаў Адам Мальдзіс; Удзельнік грамадзянскай вайны ў Іспаніі, адзначаны некалькімі ўрадавымі ўзнагародамі, у тым ліку іспанскім медалём, які яму ўручыла знакамітая іспанская рэвалюцыянерка Даларэс Ібаруры, ён у свой час быў вядомым і паважаным чалавекам у Вільнюсе – Адам Мальдзіс расказвае, што адрас яму ў бюро даведак далі без удакладненняў, дадаўшы: «Дык хто ж тут Гражуля не ведае?» Інтэрнацыяналістам бабраўніцкага юнака зрабіў голад; Працуючы галоўным урачом, Трапшыс абараніў кандыдацкую дысертацыю па тэме развіцця акушэрска-гінекалагічнай дапамогі ў вільнюскім краі – дарэчы, па словах, Адама Мальдзіса, стаў першым кандыдатам медыцынскіх навук з Астравеччыны
Контекст: Адам Мальдзіс, сябра і даследчык творчасці Уладзіміра Караткевіча, падарыў музею нідзе не друкаваўшыеся раней малюнкі і вершы пісьменніка, якія захоўваліся ў сямейным альбоме Мальдзісаў
Контекст: У гасцёўні «хаткаўцаў» пабывала шмат цікавых і знакамітых творчых людзей: Адам Мальдзіс, Сяргей Панізік, Уладзімір Арлоў, Валянціна Коўтун, Герман Брэгер і іншыя
Контекст: Анонс Вакцынацыя: клопат пра сябе і іншых Слынныя землякі: першыя публікацыі Адама Мальдзіса «СпортАП»: у футбол гуляюць усе! «Закрыть каждый метр» Президент Беларуси Александр Лукашенко поручил силовикам усилить работу по охране государственной границы и предотвращению фактов ее нарушенияА пачынаўся шлях Адама Мальдзіса ў журналістыку з астравецкай раённай газеты – хоць ён тут ніводнага дня не працаваў; Заметка «Вдохновляющие строки» (газета тады выходзіла на рускай мове), прысвечаная Аляксандру Пушкіну, адметная тым, што ў ёй Адам Мальдзіс расказвае, як яшчэ да вайны ён са стрыечным братам Яўгеніюшам Мальдзісам, пазней – вядомым польскім мастаком, і сябрамі сабраў невялікую бібліятэку, якая знаходзілася ў іх хаце ў Расолах; Адам Мальдзіс піша, што ў гады вайны ў дом прыйшлі немцы і, убачыўшы кнігі, сярод якіх былі і на рускай мове, у прыватнасці, вершы Пушкіна, кінулі іх у агонь; У нумары за 6 студзеня 1962 года з’явілася публікацыя аспіранта інстытута гісторыі Акадэміі навук Бсср Адама Мальдзіса «За шчасце, за волю, за светлую долю», у якой распавядаецца пра рэвалюцыйныя хваляванні 1905 года на тэрыторыі Астравеччыны, у прыватнасці, у Міхалішках і Кямелішках; Без перабольшвання можна сказаць, што гісторыю нашаму раёну, ад даты першага ўспаміну пра Астравец і да знакамітых ураджэнцаў гэтых мясцін, падарыў, прыпаднёс на сподачку з блакітным беражком менавіта Адам Мальдзіс; На старонках «раёнкі» былі надрукаваны і першыя раздзелы кнігі Адама Мальдзіса «Астравеччына, край дарагі…» (аўтар, дарэчы, хацеў назваць яе «І Астравец – свету не канец»); Магчыма, да 90-годдзя прафесара з Расолаў мы разам зможам сабраць кнігу пра Адама Мальдзіса і Астравеччыну; Заўтра, 7 жніўня, адзначае дзень нараджэння наш слынны зямляк Адам Мальдзіс, імя якога можна называць без тытулаў і званняў – яно само па сабе званне і тытул… Кіраўніцтва раёна, рэдакцыя газеты і жыхары Астравеччыны віншуюць паважанага прафесара і земляка і жадаюць яму здароўя і доўгіх гадоў жыцця; Адам Мальдзіс з супрацоўнікамі «Сталінскай праўды»; Злева направа: Ганна Леановіч, Павел Падворны (працаваў у газеце палітаддзела МТС), Гелена Даўляш (Бунчук), Двое, мужчына і жанчына, невядомы – магчыма, нехта можа падказаць, хто гэта?), Адам Мальдзіс, Вера Дарашкевіч, Іван Странчанка, невядомая, Сабіна Сыс